O książce: 2024 / Przyszłość nadeszła i minęła, wojna nuklearna jest już prawie zapomniana, nie wszyscy przeżyli, a ci, którzy przeżyli, już nigdy nie będą tacy sami. Traktat pokojowy nie doprowadził do pokoju: przemoc stała się normą i koniecznością, tolerancja dla niej jest bardziej zaraźliwa niż boliwijski wirus. W ostatniej części trylogii o doktorze Garinie Władimir Sorokin rysuje następną, jeszcze bardziej odległą my, etap postapokaliptycznego rozkładu. Ale jego rzeczywistość paradoksalnie wydaje się znacznie bardziej rozpoznawalna. Co prawda nie od razu rozpoznajemy głównego bohatera, ale mimo to, jak przystało na lekarza, pozostaje on przykładem godności i człowieczeństwa. Pociąg, niezmienny obraz łączący literaturę rosyjską, radziecką i poradziecką, jedzie ze wschodu na zachód. Jego paliwem są ludzie, nie w przenośni, ale dosłownie, a oni nie mają dokąd uciec. Ale wspaniały lekarz i jego niezwykli spadkobiercy dają nadzieję, że oszalały świat ma nie tylko koniec, ale i szczęśliwszą kontynuację.